CHP’liler, “Barış” için toplandı!

Kadın Kolları’nın düzenlediği etkinlikte terör ve kadına şiddet olayları protesto edildi:

İlçe Başkanı Gönül Avil, yönetim kurulu üyeleri ve partililerin de katıldığı etkinlikte saygı duruşu Atatürk Anıtı'na karanfiller bırakan CHP’li bayanlar, terör ve kadına şiddet olaylarını da giydikleri siyah elbiselerle protesto etti.

Programda Kadın Kolları Başkanı Mualla Tuğ, “Analar ağlamasın, barış istiyoruz” mesajını bir kez daha dile getirdi.

CHP Kadın Kolları Başkanı Tuğ, “1 Eylül Dünya Barış Günü” nedeniyle yaptığı basın açıklamasında şunları söyledi; “Emperyalist güçlerin barışı yok etmeye çalıştığına dikkat çeken Tuğ, “İnsan neden barış ister? Barışın evrensel kanatları altındaki huzura ermek için olabilir mi ya da gözünü kan bürümüş emperyalist güçlerin, ülkeleri savaşa sürükleyen akıl almaz oyunlarının bir parçası olmamak için mi?

Herkesin barış gerekçesi farklı olabilir. Acaba bir annenin barış gerekçesi ne olabilir? Bir anne neden barış ister, hiç düşündünüz mü? Barışın evrenselliği mi yoksa savaşın soğuk ve kanlı yüzü mü? Belki de hepsi. Ancak tüm bu gerekçelerden öte; bir anne birazdan okuyacağım mektupla karşılaşmamak için ister barışı.

Bir şehidin annesine son mektubu

‘Merhaba Anne…

Bugün içimde anlayamadığım bir duygu var. Birazdan operasyona çıkacağız anneciğim, hızlı hızlı yazmalıyım. Doğrusunu söylemek gerekirse içimde o kadar çok yazacak şey varken içimi kelimelere dökemiyorum. Dökmekte istemiyorum. İçimdeki duygularımı anlatırsam yine dayanamayıp ağlarsın diye korkuyorum, bu kadar zorluğa rağmen gülümsemen benim tek tesellim anneciğim.

Dağlar da canım elimde gezmem değil beni üzen, senin hasretin anne. Askere giderken yaktığın kına hala elimde, elime bakınca yanımda olduğun hissine kapılıp yüzümde ufak bir tebessüm oluşuyor. Şimdi hatırlıyorum da seni ne kadar çok üzdüm anneciğim ama sen bana hiç kızmadın, kızamadın… Küçüğüm diye sevişini düşünüyor seni özlüyorum.

Biliyor musun anne, arkadaşımın annesi çok hastaymış ve ona bakacak kimsesi de yokmuş. Arkadaşım annesinin yanına gitmek için komutanlardan izin istedi, komutan izin vermedi. O firar etmeyi kafasına koymuştu. Onu çok iyi anlıyorum anne. Bana firar edeceğini ama memleketine gitmek için parası olmadığını söyledi. Ben de senin bana hediye ettiğin altın kolyeyi ona verdim. Çok sevindi.Gece nöbetin de silahın üzerine bir not bırakıp firar etti anne.

Şöyle yazmış; “Komutanım, bana  izin vermediniz. Sizden sadece 3 gün istiyorum. Gelince cezam neyse razıyım. Biliyorum belki de hapis yatacağım ama İnanın komutanım şuan benim umurumda bile değil. Annemi göreyim ondan sonra cezam neyse razıyım. Özür dilerim.”

Öyle duygulandım ki anne. Komutanlarla birlikte tüm birlik hıçkıra hıçkıra ağladık. Aklıma sen geldin anne. Aynı şey senin başına gelse eminim bende aynısını yapardım. Arkadaşıma ne olduğunu merak ediyorsundur, 3 gün sonra tekrar  dönüp teslim oldu. Annesi ölmüş ama onun son nefesine yetişti.

Ben yine dayanamayıp ağladım. Bu günlerde çok sulu göz oldum hatta şuan bu mektubu yazarken de ağlıyorum.

Komutan çağırıyor hemen gitmeliyim anne. Hani mektubumun başında sana, içimde bir his var anlayamıyorum demiştim ya anne; yalan söyledim. Aslında içimdeki duyguyu  biliyorum, bu sana yazdığım son mektup olacak, biliyorum. Biliyorum anne…’

İşte bu yüzden sırf bu yüzden barış ister analar.Ama bir anayı da ancak bir kadın anlar. Biz Cumhuriyet Halk Partisi kadınları olarak bir kez daha yineliyoruz ki; anaların ağlamadığı 1 Eylül’ler istiyoruz.

1 Eylül’lerde toprağa şehit değil, sonbahar yaprakları düşsün istiyoruz. Artık analar ağlamasın, karalar bağlamasın istiyoruz. Daha güzel “barış günleri” diliyoruz. Genel Başkanımızın da dediği gibi “Barıştan yana olmanın bir kriteri de ülkelerin toprak bütünlüğüne saygı duymak ve halkları milletleri birbirine düşürmemek, düşürenlere alet olmamaktır. Mazlum milletlere bağımsızlığı kazanmanın ve onurlu yaşamanın ne olduğunu gösteren Gazi Mustafa Kemal’in Türkiye’sine yakışan da budur. Bu anlayış ‘Yurtta sulh, cihanda sulh anlayışıdır.”