D E M

 D E M
Adem : Yokluk
Âdem : İlk yaratılan insan ve ilk Peygamber. Bütün beşerin Babası(Ebu’l Beşer). Allah’ın yer yüzündeki halifesidir.(Halifetullah) Âdem Aleyhisselam’a Esma-i Külli bildirildi. Bütün eşyanın hakikati Âdem’dir. Âdem’in hakikati Nur-i Muhammediyye’dir.(Güzel ahlak ve edeple ortaya çıkan nur)
Bu Âdem dedikleri, el, ayakla, baş değil,
Âdem, manaya derler, surat ile kaş değil,
Gerçi etle deridir, cümlenin serveridir,
Hakk’ın kudret sırrıdır, gayre bakmak hoş değil,

Âdem manayı mutlak, Âdem’dedir nutk-ı Hak,
Âdem’den gafil olma, o hayal-ü düş değil,
Âdem’dedir küll-i hal, ilm-ü hikmet, güft-ü kal,
Adem katında Âdem, daneyi haşhaş değil,

Kendi özün bilenler, maksuduna erenler,
Hakkı bilen doğrudur, yalancı kalleş değil,
Bu Kaygusuz Abdal’a aşık demem dünyada,
Nakş-ı suret gözetir, maksudu nakkaş değil.
 “Âdem kimdir? Ebedi Hak ışığının yankısı. Alem nedir? Tükenmez denizin dalgası. Bu yankı ile dalgayı o ışık ile denizin kendisi farzet. Burada ikilik yer bulamaz.
Nefsini bil, gafil olma, men aref dersin oku,
Kalma surette sakın Ya Hu, Hakiki Âdem ol,
Hakk’ı anla, Hakk’ı dinle, Hakk’ı söyle, Hakk’ı gözet,
Hakk’ı bul, Hakk’ı bil, hem ehl-i Hakk’la hemdem ol,

Bir hakikattir, hakikat ehli anlar Hak sözün,
Kıl özün insan Kur’an ile, sende tev’em(yoldaş) ol,
Kalb-i mü’min beyt-i Hakk’dır, arşı Rahmandır Celal,
Âdem-i mana ol evvel, sonra arşı a’zam ol.
Hz.Ahmet Celaleddin-i Mevlevi(k.s.)
 Âdem’in hakikati, Hakk’ın zuhurunun özüdür. Allah’ın ona ihsan ettiği kemal(olgun, yüce) sıfatlarını, bütün alemin lehine sarf eder. Bunun aksi olursa insan daima hüsranda kalır.
Hak’tan gelen şerbeti, içtik elhamdülillah,
Şol kudret denizini, geçtik elhamdülillah,
Şol karşıki dağları, meşeleri bağları,
Sağlık safalık ile, aştık elhamdülillah,

Kuru idik yaş olduk, ayak idik baş olduk,
Kanatlandık kuş olduk, uçtuk elhamdülillah,
Vardığımız illere, şol safa gönüllere,
Halka Tapduk, manasın saçtık elhamdülillah,

Beri gel barışalım, yad isen bilişelim,
Atımız eyerlendi, eştik elhamdülillah,
İndik Rum’u kışladık, çok hayr-u şer işledik,
Uş bahar geldi geri, göçtük elhamdülillah,

Dirildik pınar olduk, irkildik ırmak olduk,
Aktık denize dolduk, taştık elhamdülillah,
Tapduk’un tapusunda, kul olduk kapısında,
Yunus miskin çiğ idik, piştik elhamdülillah.