MEKANIN CENNET OLSUN NURİ AMCA…

16 Ekim 2018, kara günlerimden birini yaşadım. Çok değerli arkadaşımı, sırdaşımı, rehberimi, can dostumu kaybettim. İnadına ATATÜRK sevdalısı inadına MEMLEKET aşığı, örnek alacağım, ömür boyu unutamayacağım Nuri KUTKU Amcamı kaybettim. Bu yıl 18 Mart günü 91yaş gününü kutlamıştık. Son 20 gündür sağlık sorunu yaşayana kadar bilinci hafızası hep yerindeydi. İnanılmaz bir tarih bilinci vardı. Ellili yıllardan bu günün Türkiye’sini hep anlatırdı, inanılmaz merak ve keyifle dinlerdim. Haftanın en az bir günü beni yemeğe davet ederdi, çok iyi bir aşçıydı, “Senle yemek yemekten çok lezzet alıyorum” derdi. Mümkün olduğu kadar davetini geri çevirmezdim. İnanılmaz balık dolması yapardı. Çok merhametliydi, bir sürü kedisi vardı. Kedileri birkaç gün gelmedi kahırdan hasta oldu. Onlara her gün yemek verirdi. İnsanlara yük olmayı sevmezdi. Başarılı ve saygı duyulan iş hayatı olmuştu, iki tane ödülü vardı, biri meslek odasından, diğeri belediyeden. Çok hisliydi, benim moralsiz olduğumu hemen anlardı, saklasam da zorla söyletir derman olmaya çalışırdı.
Eğitime çok önem verirdi, çocuklarının hepsine yüksek tahsil yaptırmış, çevresiyle iyi geçinen biriydi. Dünürlerini damatlarını çok severdi. Bana hep “Hayri Allah sana da benim dünürlerim gibi dünür, damatlarım gibi damat nasip etsin” derdi. O senin güzelliğin Nuri amca dediğimde, “Yok, yok onlar çok iyi insanlar” derdi. Nuri Amcam hayatı dolu, dolu yaşadı, ben ondan çok güzel şeyler öğrendim, ben ondan hep razıydım, oda benden razı oldu mu bilmem. Kendisinden sağlıklıyken helallik istedim, bana “Esas sen hakkını helal et” dedi helalleştik. İnanın hakka yürüdüğü gün en kara günlerimden biriydi. Yazımın sonunu ağlayarak tamamlıyorum. Seni hiç unutmayacağım Nuri Amcam, nurlar içinde yat mekanın CENNET olsun.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.