GÜLE GÜLE ORHAN’IM!

12 Eylül’ün faşist rüzgarları henüz etkisini yitirmemişti. Rüzgara göre yelken açanların dönemi egemendi. Darbe sürecinden sonra sözde ilk kez seçim yapılabilmesi için partilere kurulma izni çıkmıştı.
Yıl 1983. CHP yasaklıydı. Seçimlere giremiyordu.
Erdal İnönü’nün Genel Başkanlığında oluşturulan Sosyal Demokrasi Partisinin İl Başkanı rahmetli Nurettin Aşan, Karacabey’deki örgütlenme görevini tarafıma vermişti.
Kolları sıvadıktan sonra “SODEP’in Karacabey yönetiminde görev alır mısınız” dediğim ilk isimdi Orhan Çangal.
Hiç düşünmedi.
“Onur duyarım. Seve deve çalışırım” dedi.
Atatürkçü’ydü. Cumhuriyetçiydi. Dürüsttü. Yürekliydi. Paylaşımcıydı. Kucaklayıcıydı. Kısaca, çağdaş Türkiye’den yana sorumluluğun bilinci içindeydi.
Rahmetli Necmettin Akciğit’in başkanlığında oluşturduğumuz SODEP’e üye kayıtları için köyleri geziyorduk.
Hiç unutmam. Bir gece, Muratlı Köyünden döndük. Saat 03. Ev telefonumuz çaldı. Arayan Orhan Çangal. “Abi, Partideyim. Az önce Muratlı’dan aradılar. Üye olmayan bir ağabeyimiz vardı ya. dedi ki, ” Teklifinizi geri çevirdiğim için uyuyamadım! Hemen gelin kaydımı yapın.”
Orhan, beyefendi kimliği ile öyle etkiliydi ki, yataktan kalktım. 03.15’de buluştuk. Birlikte yeniden 45 kilometre uzaktaki Muratlı’ya gittik ve sabaha karşı Ağabeyimizin üyeliğini evinde yaptık.
Orhan çok rahatladı. Çok mutlu oldu. Görevini tamamlamış olmanın hoşnutluğu içinde. “Abi, böyle anlayış gösterirseniz, biz hiç uyumayız” sözleri hala kulaklarımda.
Bir saat önce duydum veda ettiğini. Etkilenmedim dersem yalan olur. Erken ayrıldı aramızdan. İçimiz yandı. Güle, güle devrimci Orhan’ım. Işıklar içinde uyu. Seni hiç unutmayacağız.
NOT : Orhan, 20/Şubat Pazar günü (Yarın) Bandırma’da öğle namazından sonra toprağa verilecektir.