BİR VATANA İHANET ÖYKÜSÜ

AHMET AYGÜN ATA KÖŞE YAZISI

Tarih, 29 Ağustos 1958
Cumhuriyetin kuruluşundan sadece 35 yıl sonra..
İstanbul Karaköy limanına bir Amerikan şilebi yanaşıyor..
Güvertede üzeri Türk ve Amerikan bayraklarıyla süslenmiş büyük bir pankart..
” 3.000.000’UNCU TON AMERİKAN BUĞDAYI”
Sahilde coşkulu bir kalabalık…
Bando, mızıka..
Davul, trompet..
Bazen de Celal İnce’den “Yaşa Amerika”
dostluk şarkısı…
“Amerika Amerika…
Türkler dünya durdukça…
Beraberdir seninle…
Hürriyet savaşında..
Bu bir dostluk şarkısıdır…
Kardeşliğin yankısıdır…
Kore’de olduk kan kardeşi…
Sönmez bu dostluğun ateşi”
Amerikan elçilik yetkilileri ile Türk diplomatlar konuşma üzerine konuşma yapıyor.
Dost Amerika..
Kardeş Amerika..
Yaşa Amerika..
Halk sevinç içinde..
Neye seviniyorsa!…
Gemide sadece buğday yok..
Ambarı arpa, mısır, konserve sığır eti, peynir, süt tozu, pamuk tohumu, soya fasülyesi yağı ile dolu..
Adı, Amerikan yardımı..
Ama Türk halkının cebinden çıkan para yaklaşık 20 milyon dolar.
İş bununla da bitmiyor..
İki ülke arasında 12 Kasım 1956 tarihinde imzalanan sözleşmede Amerikan hükümeti emrediyor.

  • Benim belirlediğim kapasiteden fazla buğday ekmeyeceksin..
  • Sadece benim verdiğim tohumu kullanacaksın .
  • Hiç bir ülkeye buğday ihraç etmeyeceksin.
    BUGÜN TÜRKİYE BUĞDAY İTHAL ETMEK ZORUNDAYSA, BU FOTOĞRAFA İYİ BAKMALI…
    BU FOTOĞRAF, TÜRK TARIMINA, KÖYLÜSÜNE VE ÇİFTÇİSİNE İHANETİN BELGESİDİR..

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.