Adana’da müdahale arası maç!
Sonra, sonra ne mi oldu?
Bütün bunların ardından millî maç heyecanı yaşandı.
Maç izlerken görüldükleri üzre onlar birer robocop değil, herkes gibi insandı. Millî duyguları depreşmiş, kaçan gollere kızıp, atılan gollere sevinen sıradan gençler olarak neşe içinde maç izliyorlardı. Eylemcilerden kıpraşan olursa belki arada gaz sıkıp yine maçlarına geri dönüyorlardı.
Dışarıdan bakıldığında onları farklılaştıran üzerlerindeki üniformadan başka birşey değildi. Kendi kendilerini üniformalı olarak görmediklerinden maç izlerken en doğal hallerindeydiler.
Ve tam anlamıyla bizdendiler, bizimdiler.
Millî duygularla coşmak kadar milletinin sesine kulak da vermek gerek tabii.
Kendinin farkına varmak ve nereye ait olduğunu unutmamak da….