Engellilere engel olmayalım (Fatma KARA)

Engellilere engel olmayalım (FAtma KARA)
Günlük yaşam koşuşturmacasında hemen hemen hepimiz kendi derdimize düşmüşüz. Bir yol çizmişiz, gidiyoruz ve bu yolun kenarında kalanlara dönüp bakmıyoruz bile. Merak ediyorum, günün birinde bizler de yolda kalınca yardım edecek birileri olacak mı acaba?
Engeliler… Bir türlü dünyamıza almayı beceremediğimiz, bunu yaptığımızda da dengeyi tutturamadığımız kişiler. Onların da bizden biri olduğunu fark ediyoruz artık; ama galiba biraz çizgiden dışarı çıkıyoruz. Hayatlarında yine bizlerin sebep olduğu bir engel daha var artık: Ehliyet.
Onların bizden farklı olduğunu düşünen var mı? Bazı fiziksel yetenekleri yok, evet; ama bu onları bizden koparmayı gerektirmiyor. Sürekli “Engellileri fark edelim, ellerinden tutalım.” deyip duruyoruz. Onlar bizden çok şey beklemiyor aslında. Fakat biz beklemeleri için elimizden geleni yapıyoruz. Onlar için en büyük engel, mimari yapılar. Devlet daireleri, hastaneler özellikle de kaldırımlar. Evet, kaldırımlar onların hayatlarındaki en büyük sorun. Bir engelli yolda kendi başına gidebiliyor: ancak kaldırım sorunu yaşadığı için maalesef bir başkasına ihtiyaç duyuyorlar.
Bu kardeşlerimize maaş veriliyor. Engellilerin de ihtiyaçları, istekleri, aileleri olduğu düşünülürse bu maaşın hiç de yeterli olmadığı ortadadır.
Aslında değinmek istediğim başka bir sorun var: Ehliyet. Sorun diyorum; çünkü duyduğumda gerçekten çok şaşırdım. Engellilere ehliyetin gerekli olduğu düşünülüyor. Neye göre gerekli? Kime göre gerekli? Tamam, baktığınız açıya göre geçerli bir sebep bulabilirsiz; fakat bu insanlar geçimlerini, eğitimleri, günlük yaşantılarını çeşitli sorunlarla savaşarak sağlıyorlar. Bizler ise kalkmış “Ehliyet alın!” diyoruz. Engelli bir çocuğu düşünün. Bu çocuk nasıl ehliyet alacak, biri söyleyebilir mi bana? Koşup oynayamıyor, dilediğince davranamıyor. Dışarı çıktığında biraz hava değişikliği belki biraz da gezinti oluyor onun için. Bunu da mı çok görüyoruz yani?
Belki yarın sokakta yürürken engellilere pek fazla rastlayamayacağız, beki de gerçekten birer ehliyetleri olacak. Bunu bilemiyorum, bekleyip göreceğiz. Bakalım akıp giden zaman her şeye ilaç olacak mı; yoksa yeni sorunlar mı doğuracak? Biz her şeye hazırlıklı olalım. Ve siz engelli adayları, bugün yolun kenarındakileri görmüyorsunuz; ama yarın yolun neresinde olacağınızı nereden biliyorsunuz?

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.